دراین زمینه از متخصصین روانشناس و روانپزشک در پلتفرم هوشمند هوکات به طریق مشاوره روانشناسی آنلاین از سراسر جهان بهره مند شوید.
بررسی پزشکی توسط لورا آنجرز مادوکس، به روز شده در 12 اکتبر 2023، توسط تیم تحریریه هوکات
هشدار محتوا: لطفاً توجه داشته باشید، مقاله زیر ممکن است به موضوعات مربوط به تروما اشاره کند که شامل خودکشی می شود که می تواند باعث تحریک خواننده شود. اگر شما یا کسی که دوستش دارید افکار خودکشی دارید، با اورژانس اجتماعی با شماره 123 و یا بهزیستی شهر خود تماس بگیرید. پشتیبانی رایگان 7 روز هفته و 24 ساعته در دسترس است.
احساس اضطراب گهگاه در پاسخ به موقعیت های استرس زا بخشی طبیعی از تجربه انسان است. زمانی که این احساس به طور مکرر، بیش از حد، و/یا نامتناسب با موقعیت موجود تجربه می شود، ممکن است به عنوان یک اختلال ظاهر شود. به طور کلی، اکثر اختلالات اضطرابی را می توان درمان کرد یا علائم آنها را مدیریت کرد تا فرد بتواند از افزایش عملکرد روزانه و کاهش استرس لذت ببرد. اگر فکر می کنید ممکن است علائم اضطراب را تجربه کنید، حقایق زیر در مورد این خانواده از اختلالات می تواند به شما در درک بهتر آنها کمک کند و تصمیم بگیرید که آیا زمان آن رسیده است که به دنبال حمایت حرفه ای باشید.
1. اختلالات اضطرابی شایع هستند.
با توجه به موسسه ملی سلامت روان، تخمین زده می شود که بیش از 30 درصد از بزرگسالان در ایالات متحده در طول زندگی خود به نوعی اختلال اضطراب را تجربه کنند. در واقع اختلالات اضطرابی شایع ترین شکل اختلالات سلامت روان هستند. با این حال، شرایط هر فرد در این دسته می تواند به طور گسترده ای متفاوت باشد، همانطور که علائم آنها می تواند متفاوت باشد. به همین دلیل است که معمولاً مهم است که در صورت تجربه توسط یک متخصص سلامت روان مورد ارزیابی قرار بگیرید، بنابراین آنها می توانند یک برنامه درمانی را که به طور خاص برای شما طراحی شده است توصیه کنند.
2. اختلالات اضطرابی می توانند اشکال مختلفی داشته باشند.
“اختلال اضطرابی” در واقع مقوله ای است که شامل چندین اختلال می شود – شایع ترین آنها اختلال اضطراب فراگیر (GAD) است. به طور کلی، افراد مبتلا به اضطراب فراگیر ترس و/یا نگرانی بیش از حدی را تجربه می کنند که زندگی روزمره آنها را حداقل به مدت شش ماه مختل می کند. معیارهای تشخیصی متفاوت است اختلالات مختلف معمولاً بر اساس موقعیت هایی که باعث ایجاد علائم می شوند طبقه بندی می شوند. مثلا:
علائم اختلال اضطراب اجتماعی توسط موقعیت‌های اجتماعی ایجاد می‌شود، به‌ویژه موقعیت‌هایی که فرد می‌ترسد ممکن است احساس کند مورد قضاوت یا تحقیر قرار گرفته است. علائم ممکن است شامل سرخ شدن، عرق کردن، ضربان قلب سریع، تنش عضلانی، احساس خالی شدن ذهن، انتقاد شدید از خود و اجتناب از برخی موقعیت‌های اجتماعی یا همه آنها باشند.
علائم اختلال پانیک با تجربه یک حمله پانیک ایجاد می شود و ممکن است شامل حملات پانیک در آینده همراه با ترس شدید و ناتوان کننده از داشتن یک حمله دیگر باشد.
علائم خاص فوبیا با برخورد یا حتی فکر کردن به موضوع فوبیای یک فرد، اعم از ارتفاع، سگ، سوزن یا چیز دیگری، ایجاد می شود. این علائم ممکن است شامل تعریق، تنگی نفس، حالت تهوع، تپش قلب، گسستگی و حملات پانیک باشد.
3. اختلالات اضطرابی می توانند با طیف وسیعی از علائم ظاهر شوند.
اضطراب بالینی فراتر از احساس عصبی یا خجالتی بودن گهگاهی است و اختلالات موجود در این دسته می تواند به طرق مختلف ظاهر شود. درک تنوع علائم اضطراب می تواند به شما کمک کند تشخیص دهید که چه زمانی چیزی که تجربه می کنید ممکن است به عنوان یک اختلال واجد شرایط باشد تا بتوانید به دنبال پشتیبانی حرفه ای باشید. به عنوان مثال، بسیاری از مردم نمی دانند که مشکلات خواب، کابوس، معده درد، سرگیجه، گوش به زنگی مداوم، مشکل در تمرکز، و احساس از دست دادن کنترل همگی می توانند از علائم اختلال اضطراب باشند.
4. اضطراب می تواند همراه با سایر اختلالات مانند افسردگی باشد.
غیرمعمول نیست که یک فرد مبتلا به یک اختلال اضطرابی، اختلال همزمان یا «همبود» دیگری را نیز همزمان تجربه کند که ممکن است یک اختلال اضطرابی متفاوت یا یک اختلال دیگر باشد. به عنوان مثال، اضطراب و افسردگی اغلب با هم مرتبط هستند. برخی تخمین ها حاکی از آن است که 60 درصد از مبتلایان به اختلال اضطراب علائم افسردگی را نیز خواهند داشت که این اعداد در حالت معکوس نیز مشابه است. سایر اختلالاتی که معمولاً با اختلالات اضطرابی همراه هستند عبارتند از اختلال کمبود توجه/بیش فعالی (ADHD)، اختلال استرس پس از سانحه (PTSD)، اختلال طیف اوتیسم، اختلالات خوردن و اختلالات مصرف مواد. فردی که با اضطراب زندگی می کند ممکن است به یک اختلال وسواسی نیز مبتلا شود که می تواند در زندگی روزمره اختلال ایجاد کند.
5. اجتناب کردن معمولاً علائم را بهبود نمی بخشد.
علائم اختلالات اضطرابی می‌تواند ناراحت‌کننده، ترسناک و حتی ناتوان‌کننده باشد، بنابراین غیرمعمول نیست که افراد برای اجتناب از محرک‌های آن رفتارهایی انجام دهند. به عنوان مثال، افراد مبتلا به آگورافوبیا، ممکن است از خانه خارج نشوند تا از موقعیت های ترسناک اجتناب کنند. به طور مشابه، افرادی که دارای اختلال اضطراب جدایی هستند ممکن است زندگی خود را طوری تنظیم کنند که مجبور نباشند برای مدت زمان قابل توجهی از عزیز خود جدا باشند. در حالی که استراتژی‌هایی مانند این می‌توانند به فرد کمک کنند تا از اثرات علائم خود اجتناب کند، اما می‌توانند از راه‌های دیگر بر زندگی او تأثیر منفی بگذارند؛ به‌ویژه عملکرد روزانه، روابط، و فعالیت‌های حرفه‌ای/آکادمیک. به علاوه، اجتناب از علائم باعث از بین رفتن آنها نمی شود و حتی ممکن است در طول زمان آنها را تشدید کند. به همین دلیل است که درمان معمولاً برای کسانی که علائم را تجربه می کنند توصیه می شود.
آیا مشاوره با متخصص بالینی و مشاوره فردی می تواند به شما کمک کند؟ با صحبت کردن با یک متخصص در هوکات قدم بزرگی در سلامت روان خود بردارید.
6. خوددرمانی برای اضطراب می تواند مشکلات بیشتری ایجاد کند.
غیر معمول نیست که افراد برای مقابله با علائم اختلال اضطراب یا سایر چالش های سلامت روان، خود درمانی کنند. برخی ممکن است سیگار بکشند، الکل بنوشند، مواد مخدر مصرف کنند یا غذای بیش از حد بخورند تا خود را بی حس کنند و از علائم تسکین یابند. با این حال، تسکین موقت است. این استراتژی اختلال اضطراب را درمان یا برطرف نمی کند. همچنین می تواند منجر به ایجاد بیماری هایی همراه مانند اختلالات مصرف مواد یا اختلالات خوردن شود که هر دو می توانند جدی باشند.
7. اختلالات اضطرابی می تواند تأثیر جدی بر زندگی فرد بگذارد.
اختلالات اضطرابی رایج هستند، اما این بدان معنا نیست که جدی یا مضر نیستند. هنگامی که به آنها توجه نشود، می توانند تأثیر منفی جدی بر حوزه های مختلف زندگی داشته باشند از جمله:
سلامت جسمانی
سلامت روان
توانایی مدیریت سایر مسائل بهداشتی
عملکرد روزانه
عملکرد اجتماعی
دستیابی به امکانات آموزشی
ظرفیت کار کردن
زندگی خانگی و روابط
در نهایت، توجه به این نکته مهم است که برخی از اختلالات اضطرابی ممکن است خطر آسیب رساندن به خود و یا خودکشی را در فرد افزایش دهند، به ویژه زمانی که با سایر شرایط سلامت روان همراه باشند.
اگر شما یا شخصی که می شناسید افکار یا رفتارهای خودکشی را تجربه می کند، فوراً به دنبال کمک باشید. با شماره گیری 123 می توان به خط ملی اورژانس اجتماعی 24 ساعته و 7 روز هفته دسترسی داشت.
8. بیشتر اختلالات اضطرابی یک علت ندارند.
علت دقیقی برای اکثر اختلالات اضطرابی یا شرایط سلامت روان به طور کلی مشخص نشده است. در عوض، محققان شواهدی را کشف کرده اند که نشان می دهد عوامل متعددی ممکن است در ایجاد یک اختلال اضطرابی در یک فرد نقش داشته باشد. عوامل خطر ممکن است شامل موارد زیر باشد:
استعداد ژنتیکی. به عنوان مثال، تخمین زده می شود که تقریباً یک سوم خطر ابتلا به اختلال اضطراب فراگیر (GAD) ژنتیکی است.
داشتن ویژگی های شخصیتی خاص. تحقیقات نشان می‌دهد که افرادی که به طور طبیعی «واکنش‌پذیری هیجانی بالا (روان رنجوری بالا) و تمایلات درون‌گرایی (برون‌گرایی کم)» دارند، بیشتر احتمال دارد اختلال اضطرابی را تجربه کنند.
تروما یا سایر رویدادهای استرس زا در زندگی. به عنوان مثال، طلاق دشوار، جدایی، یا تجربه رها شدن توسط یک شریک عاشقانه بعد از رابطه ای طولانی مدت می تواند یک بزرگسال را به اختلال اضطراب جدایی سوق دهد.
مصرف مواد. اختلال اضطراب ناشی از مواد می تواند بر برخی افراد تأثیر بگذارد و مصرف مواد به ویژه زمانی که بیش از حد باشد، می تواند باعث شروع سایر شرایط سلامت روان نیز شود.
9. اضطراب برای درمان کمتر پیگیری می شود.
اگرچه معمولاً اختلالات اضطرابی را می توان به خوبی از طریق درمان مدیریت کرد، تخمین زده می شود که تنها 37٪ از افرادی که علائم را تجربه می کنند به دنبال کمک هستند. بدون درمان، بعید است که علائم به خودی خود برطرف شوند و ممکن است در طول زمان بدتر شوند. در حالی که انگ در مورد جستجوی مراقبت از سلامت روان هنوز برای بسیاری رایج است، مهم است که به یاد داشته باشید که هیچ چیز شرم آور در مورد آن وجود ندارد. اختلالات اضطرابی هم دقیقاً همینطور همین هستند، اختلالات سلامت بالینی و کسانی که آنها را تجربه می کنند شایسته درمان هستند.
10. راه های موثری برای مدیریت علائم اضطراب وجود دارد.
بیشتر علائم اختلالات اضطرابی را می توان به طور قابل توجهی از طریق درمان مبتنی بر تحقیقات کاهش داد. روش‌های درمانی بر اساس اختلالی که فرد تجربه می‌کند متفاوت است، اما معمولاً شامل روان‌درمانی فردی و/یا گروهی و تغییرات سبک زندگی سالم می‌شود؛ گاهی اوقات همراه با دارو. یکی از رایج ترین رویکردهای درمانی برای کاهش علائم اختلالات اضطرابی، درمان شناختی رفتاری (CBT) است. یک درمانگر شناختی رفتاری می‌تواند به فرد کمک کند تا افکاری را که باعث ناراحتی می‌شوند، تشخیص دهد و آنها را در جهت واقعی‌تر تغییر دهد. آنها همچنین می توانند به این افراد کمک کنند تا مکانیسم های مقابله ای سالم تری ایجاد کنند، به خصوص اگر فرد به طور معمول به تاکتیک هایی مانند اجتناب یا خوددرمانی روی آورده است.
بسیاری از افراد مبتلا به اختلالات اضطرابی به دلیل علائم اضطراب اجتماعی، عصبی بودن عمومی یا ترس از انگ، در امتحان درمان حضوری مردد هستند و ممکن است درمان آنلاین را روش راحت‌تری بدانند. تحقیقات نشان می‌دهد که افرادی که در CBT آنلاین برای اختلالات اضطرابی بالینی شرکت می‌کنند، «بهبود پایدار و معنی‌دار بالینی» را در علائم تجربه کردند. اگر علاقه مند به امتحان درمانی از این طریق هستید، ممکن است یک پلت فرم درمانی مجازی مانند پلتفرم هوشمند هوکات را در نظر بگیرید. می‌توانید با یک درمانگر مجرب جلساتی را داشته باشید که می‌توانید از طریق تلفن یا تماس تصویری از راحتی خانه با او ملاقات کنید تا به چالش‌هایی که ممکن است با آنها روبه‌رو هستید، رسیدگی کنید.
سخن پایانی
اختلالات اضطرابی رایج هستند، اما همچنان می توانند پیامدهای منفی جدی برای زندگی، سلامت و رفاه کلی فرد داشته باشند. اگر علائم اختلال اضطراب را تجربه می‌کنید، معمولاً توصیه می‌شود که از یک متخصص بهداشت روانی واجد شرایط کمک بگیرید. تیم متخصصان هوکات از هرکجای دنیا که هستید آماده ارائه جلسات درمانی خصوصی برای شما هستند. برای شروع کافیست اینجا کلیک کنید.
شما مجبور نیستید به تنهایی با مشکلات خود روبرو شوید.
مشاوران مجرب ما در هوکات می توانند به شما کمک کنند.
