دراین زمینه از متخصصین روانشناس و روانپزشک در پلتفرم هوشمند هوکات به طریق مشاوره روانشناسی آنلاین از سراسر جهان بهره مند شوید.
بررسی پزشکی توسط پیج هنری، به روز شده در 16 اکتبر 2023، توسط تیم تحریریه هوکات
اگر شما پدری هستید که تازه کار والدگری را آغاز کرده‌اید، ممکن است در مورد چگونگی ایجاد ارتباط با فرزندتان کمی نامطمئن باشید. پیوند بین نوزادان و مادران می تواند طبیعی و بی دردسر به نظر برسد (اگرچه بسیاری از مادران ممکن است احساس متفاوتی داشته باشند). ممکن است احساس کنید که از حس نزدیکی ناشی از شیردهی، زایمان و نه ماهگی بارداری بی بهره هستید. شما به عنوان یک پدر جدید برای ایجاد صمیمیت با نوزادتان چه می توانید انجام دهید؟
بسیاری از راه‌های کلیدی برای ایجاد رابطه با کودک شما هیچ ربطی به اینکه چه کسی او را به دنیا آورده است ندارد. در آغوش گرفتن به صورت پوست به پوست، تماس چشمی و صحبت کردن یا آواز خواندن با فرزندتان همگی می توانند به شکل گیری پیوند پدر و فرزند کمک کنند. بنابراین می تواند نقش فعالی در مراقبت از آنها، از جمله زمان تغذیه، داشته باشد. برای یافتن ایده‌های بیشتر در مورد چگونگی صمیمیت با فرزندتان به عنوان یک پدر جدید، به خواندن این مقاله ادامه دهید.
چرا صمیمیت برای پدران و نوزادان مهم است؟
تصاویر کلیشه ای از خانواده ها اغلب مادر را به عنوان یک والد پرورش دهنده گرم و حامی و پدر را به عنوان یک تنبیه کننده سختگیر تصویر می کنند؛ و بسیاری از مردم نمی دانند که آیا واقعاً لازم است پدران به نوزادان تازه متولد شده خود نزدیک شوند یا خیر. از این گذشته، کودک معمولاً برای تغذیه و بقا به شکل مستقیم به شما وابسته نیست. با این حال، تحقیقات بیشتر و بیشتر تأیید می کند که صمیمیت بین پدران و نوزادان فقط یک مسئله خوب نیست؛ بلکه ممکن است نقش مهمی در حمایت از سلامت نوزاد داشته باشد. بررسی پیشینه تحقیقات در سال 2017 نشان داد که صمیمیت بیشتر بین پدران و نوزادان با شیر خوردن بهتر، افزایش وزن و تاخیرهای شناختی کمتر مرتبط است.
برخی مطالعات همچنین به مزایای روانی مهم پیوند پدر و نوزاد اشاره می کنند. یک آزمایش نشان داد که نوزادانی که صمیمیت و اعتماد کمتری به پدرشان دارند، در کنترل احساسات خود در موقعیت‌های ناآشنا مهارت کافی ندارند. آنها کمتر احتمال داشت رفتار اکتشافی و حل مسئله از خود نشان دهند و به احتمال زیاد علائم ترس را نشان می دادند.
این نوع تفاوت ها ممکن است اثرات طولانی مدتی بر شخصیت و سلامت روان کودک شما داشته باشد. کتاب «موضوعات نوظهور در مورد دلبستگی پدر» در سال 2011 گزارش داد که اگر پدران در دوران نوزادی نسبت به ترس فرزندان خود حساسیت بیشتری نشان دهند، کودکان تنظیم عاطفی بهتری دارند و در مدرسه توجه بیشتری می کنند. تعاملات اولیه پدر و فرزند نیز ممکن است در ایجاد توانایی احساس اعتماد به نفس، اعتماد و امنیت شخصی در روابط بزرگسالان مهم باشد. (توجه: تحقیقات بهداشت روانی به طور مداوم در حال تغییر است، بنابراین منابع قدیمی ممکن است حاوی اطلاعات یا نظریه هایی باشند که از تاریخ انتشار اولیه مورد ارزیابی مجدد قرار گرفته اند).
چرا برخی از پدرها ممکن است برای پیوند با نوزادان خود مشکل داشته باشند؟
علیرغم تأثیرات مثبت زیاد صمیمیت بین پدران و نوزادانشان، بسیاری از مردان ایجاد این ارتباط را دشوار می دانند. این ممکن است تا حدی به دلیل برداشت ها و انتظارات فرهنگی باشد. مطالعه‌ای که بر روی ۱۵ پدر جدید در بریتانیا انجام شد، نشان داد که حتی آن‌هایی که می‌خواستند به شدت در امر فرزندپروری مشارکت داشته باشند، اغلب احساس می‌کردند که به حاشیه رانده شده و نادیده گرفته شده اند. بسیاری احساس می‌کردند که دوستان، همکاران و مافوق آنها در محل کار، آزادی عمل کمتری را برای نگهداری از کودکان به آنها می‌دهند. در عوض، از آنها انتظار می رفت که بر حمایت از مادر، که به عنوان مراقب اصلی دیده می شد، تمرکز کنند.
برخی افراد ممکن است این نگرش را نسبت به پدران بدون اینکه متوجه باشند، بر اساس فرضیات و سوگیری های ناخودآگاه اتخاذ کنند. این نگرش می تواند به ویژه برای پیوند با نوزاد مضر باشد به خصوص وقتی که از طرف مادر وجود داشته باشد. مادرانی که به طور غریزی مردان را در مراقبت از کودک دارای مهارت کمتری می بینند، ممکن است توانایی شریک زندگی خود را برای مشارکت محدود کنند. این پدیده اغلب “دروازه نگهبانی مادر” نامیده می شود. پدران ممکن است برخی از این نگرش ها را جذب و درونی کنند. بسیاری با انتظارات اجتماعی قوی تربیت نشده اند که بتوانند مراقبت کننده ای مطمئن باشند. این می‌تواند باعث شود که آنها نسبت به مراقبت از کودک ناامن‌تر، بلاتکلیف‌تر و مردد باشند، که ممکن است پیوند آنها را با فرزندان خردسالشان محدود کند.
چگونه به عنوان یک پدر با فرزند خود صمیمیت بیشتری ایجاد کنید؟
فرض کنید شما یک پدر جدید یا در انتظار پدر شدن هستید و می خواهید اطمینان حاصل کنید که پیوندهای عاطفی قوی با کودک خود ایجاد می کنید. چگونه می توانید بر مشکلاتی که توضیح دادیم غلبه کنید و یک رابطه سالم را پرورش دهید؟
در اوایل تولد و در بیشتر اوقات نوزاد را نوازش کنید.
دانشمندان مدتی است که می‌دانند تماس اولیه پوست به پوست بین مادر و کودک عامل اصلی ایجاد یک دلبستگی پایدار است. ارتباط با پدران کمتر مورد توجه قرار گرفته است، اما تحقیقات اخیر نشان می دهد که برای پدران نیز مهم است که فرزندان خود را بغل کنند. هنگامی که بدن کودک شما با بدن شما در تماس است، آنها می توانند بوی شما را با احساس راحتی مرتبط کنند و به او کمک می کند با شما احساس امنیت کنند. هر چه زمان بیشتری را صرف در آغوش گرفتن فرزندتان، گرم نگه داشتن او و اجازه دادن به او برای استراحت کردن در حضور شما بدهید، احتمالاً ارتباط قوی تری خواهید داشت.
با آنها صحبت کنید و آواز بخوانید.
ممکن است شروع به مکالمه کردن و آواز خواندن با فرزندتان در حالی که در رحم مادر است مفید باشد، زیرا شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد ممکن است نوزاد حتی قبل از تولدش یاد بگیرد که صداهای فردی را تشخیص دهد. هنگامی که آنها در آغوش شما هستند، صحبت کردن با آنها در مورد دنیای اطرافشان نیز ممکن است به رشد شناختی آنها کمک کند.
آیا مشاوره با متخصص کودک و نوجوان می تواند به شما کمک کند؟ با صحبت کردن با یک متخصص در هوکات قدم بزرگی در سلامت روان خود بردارید.
به چشمان آنها نگاه کنید.
در حین خواندن لالایی ها، ممکن است دوست داشته باشید که در چشمان کودک خود خیره شوید. تحقیقات عصب‌شناسی نشان می‌دهد که به نظر می‌رسد تماس چشمی مداوم باعث همگام شدن امواج مغزی شما و فرزندتان می‌شود. این مطالعه همچنین نشان داد که افزایش شباهت در فعالیت مغز با رفتار ارتباطی نوزادان مرتبط است. با خیره شدن به آن چشمان درشت، ممکن است اطمینان حاصل کنید که شما و کودکتان به معنای واقعی کلمه در یک طول موج قرار می گیرید.
در مراقبت از کودکان همکاری کنید.
فقدان یک رابطه قوی مشترک والدین در بین موانع پیوند پدر و فرزند، در رتبه بالایی قرار دارد. وقتی هر دو والدین مسئولیت‌های مراقبت از کودک را بر عهده دارند، ممکن است ایجاد کردن صمیمیت مورد نظر با کودکتان آسان‌تر باشد. بنابراین ممکن است بخواهید اطمینان حاصل کنید که پیوند محکمی با شریک خود دارید و از آنها حمایت لازم را می کنید.
کمک در مراقبت شبانه
شب ممکن است فرصت مناسبی برای ایجاد پیوند پدر و فرزندی هنگام انجام مسئولیت والدگری، باشد. محققان کشف کرده‌اند که اگرچه مادران معمولاً وظیفه آرامش بخشیدن به خواب نوزادان را بر عهده می‌گیرند، اما به نظر می‌رسد که کودکان با درگیر شدن پدران بیشتر استراحت می‌کنند. این ممکن است به این دلیل باشد که پدرها کمتر بوی شیر می‌دهند و کمتر میل به شیر خوردن را تحریک می‌کنند که این بوی شیر می‌تواند بیداری کودک را طولانی‌تر کند. بنابراین هنگامی که کودک شما در نیمه های شب مضطرب از خواب بیدار می شود، ممکن است زمان مناسبی برای ارتباط با او باشد.
با آنها بازی کنید.
سرگرمی ساده با نوزاد خود می تواند راهی عالی برای تقویت صمیمیت باشد. حتی قبل از اینکه به اندازه کافی بزرگ شوند که به تنهایی حرکت کنند، می‌توانید آنها را بغل کنید، دست‌ها و پاهایشان را تکان دهید و با بازی‌هایی مانند دالی آنها را بخندانید. همانطور که آنها بزرگتر می شوند، می توانید شروع به چهار دست و پا رفتن با آنها کنید و زمانی که آنها با اسباب بازی ها و حیوانات عروسکی بازی می کنند به آنها ملحق شوید. درگیر کردن تخیل فرزندتان اغلب راهی عالی برای ایجاد پیوند قوی با آنهاست.
صبور باشید.
بله، پیوند بین پدر و فرزند مهم است. با این حال، اگر خیلی زود با کودک خود ارتباط نزدیکی پیدا نکردید، لزوماً مشکلی ایجاد نمی شود. روزهای اولیه والد شدن می تواند زمان پر استرسی باشد و همانطور که در بالا اشاره کردیم، شما نه ماه را صرف حمل کردن فرزندتان و ایجاد وابستگی قوی نکرده اید. ممکن است بخواهید به خود یادآوری کنید که اگر زمان بیشتری لازم باشد تا یک پیوند عمیق با کودکتان ایجاد کنید، اشکالی ندارد.
برای سلامت روان وقت بگذارید.
آیا می دانستید که پدران نیز ممکن است افسردگی پس از زایمان را تجربه کنند؟ اگر احساسات منفی دائمی مانند غم و اندوه، پوچی، تحریک پذیری یا عدم لذت دارید، می تواند بر توانایی شما در برقراری ارتباط با فرزندتان تأثیر بگذارد. ممکن است بخواهید کمی مراقبت از خود را تمرین کنید تا مطمئن شوید که استرس جدید ناشی از والدگری شما را افسرده نمی کند. از جمله مواردی که ممکن است کمک کند:
تمرین منظم
بهداشت خواب مناسب
معاشرت با دوستان و خانواده
گذراندن وقت در فضای باز و در طبیعت
خوردن غذاهای سالم
مدیتیشن
درمان ممکن است به شما کمک کند تا با فرزندتان ارتباط برقرار کنید.
اگر احساس افسردگی یا ناامنی در مورد مهارت های فرزندپروری شما مانع ایجاد پیوند با نوزاد شما می شود، ممکن است بخواهید این مشکلات را در درمان برطرف کنید. درمان شناختی-رفتاری در کاهش طیف وسیعی از چالش‌های روان‌شناختی، از جمله افسردگی پس از زایمان، مؤثر بوده است. اگر در تصور اینکه چگونه درمان می تواند در برنامه شلوغ شما به عنوان یک پدر جدید قرار بگیرد مشکل دارید، ممکن است بخواهید به درمان آنلاین بپردازید. زمانی که بتوانید از خانه این کار را انجام دهید، پیدا کردن زمانی برای صحبت با درمانگرتان ممکن است آسان تر باشد. درمان شناختی-رفتاری آنلاین می تواند شکل بسیار موثری از درمان باشد. یک متاآنالیز مطالعاتی را که شامل تقریباً 10000 شرکت‌کننده بود، مرور کرد و به این نتیجه رسید که درمان اینترنتی یک رویکرد درمانی مفید برای طیف وسیعی از شرایط است. محققان “هیچ تفاوتی در اثربخشی” بین جلسات آنلاین و حضوری با یک درمانگر مشاهده نکردند.
آیا مشاوره با متخصص کودک و نوجوان می تواند به شما کمک کند؟ با صحبت کردن با یک متخصص در هوکات قدم بزرگی در سلامت روان خود بردارید.
سخن پایانی
پدران جدید ممکن است با موانع درونی و بیرونی در ایجاد پیوندهای عاطفی نزدیک با نوزادان خود مواجه شوند. اما، ایجاد یک دلبستگی صمیمی تر ممکن است برای رشد کودک شما مهم باشد. انجام وظایف یکسان همراه با مادر در مراقبت از کودک می تواند باعث ایجاد پیوند سالم شود، همانطور که می تواند در آغوش گرفتن مکرر، آواز خواندن، تماس چشمی و زمان گذاشتن برای بازی با نوزادتان این پیوند را ایجاد کند.
شما مجبور نیستید به تنهایی با مشکلات خود روبرو شوید.
مشاوران مجرب ما در هوکات می توانند به شما کمک کنند.
