اختلال یادگیری چیست؟

اختلال یادگیری، یک اختلال عصب شناختی است. به بیان ساده، اختلال یادگیری ناشی از تغییر در شیوه “سیم‌کشی” مغز یک فرد می باشد. کودکان مبتلا به اختلالات یادگیری به اندازه همسالان خود، یا حتی بیشتر از آنها، باهوش هستند، اما ممکن است در صورتی که برای درک مسائل تنها باشند، و یا به شیوه‌های معمول آموزش ببینند، در خواندن، نوشتن، هجی کردن، استدلال کردن، به خاطر آوردن، و یا سازماندهی اطلاعات، مشکل داشته باشند.

اختلال یادگیری را نمی توان درمان کرد و یا برطرف نمود. این، یک مسئله مادام العمر است. هرچند، کودکان مبتلا به اختلالات یادگیری می توانند با بهره مندی از حمایت و مداخله مناسب، در تحصیل موفق شوند، و در مراحل بعدی زندگی، به شغل های موفق، و اغلب خاص، دست پیدا کنند. والدین می‌توانند با تشویق نقاط قوت، آگاهی از نقاط ضعف، درک سیستم آموزشی، کار با افراد حرفه ای، و فراگرفتن استراتژی‌های مقابله با دشواری های خاص، به کودکان مبتلا به اختلالات یادگیری کمک کنند تا به این موفقیت دست یابند.

همه ذهن های بزرگ، مثل هم فکر نمی کنند

آیا می دانید که آلبرت انیشتن تا سن ۹ سالگی، نمی توانست بخواند؟ والت دیزنی، ژنرال جورج پتون و نلسون راکفلر، معاون رئیس جمهور، در تمام طول زندگی خود در خواندن مشکل داشتند. ووپی گلدبرگ، چارلز شواب، و بسیاری افراد دیگر، مبتلا به اختلالات یادگیری بودند که موفقیت نهایی آنها را تحت تاثیر قرار نداد.

حقایقی در مورد اختلالات یادگیری

• طبق اعلام موسسات ملی سلامت، ۱۵ درصد از جمعیت ایالات متحده، یا یک نفر از هر هفت آمریکایی، مبتلا به نوعی از اختلالات یادگیری می باشند.

• مشکلات مربوط به خواندن پایه و مهارت های زبانی، رایج ترین اختلالات یادگیری می‌باشند. حدود ۸۰ درصد از دانش آموزان مبتلا به اختلالات یادگیری، در خواندن مشکل دارند.

• اختلالات یادگیری معمولاً خانوادگی و ارثی هستند.

• اختلالات یادگیری را نباید با دیگر اختلالات مثل اوتیسم، اختلال فکری، ناشنوایی، نابینایی، و اختلالات رفتاری، اشتباه گرفت. هیچ یک از این اختلالات، اختلال یادگیری نیستند. به علاوه، آنها را نباید با مشکلات ناشی از فقدان فرصت های آموزشی، مثل تغییر مکرر مدرسه و یا مشکل در شرکت در کلاس، اشتباه گرفت. همچنین، کودکانی که در حال یادگیری زبان انگلیسی هستند، لزوما مبتلا به اختلال یادگیری نیستند.

• اختلالات توجه مثل اختلال کم توجهی-بیش فعالی (ADHD)، و اختلالات یادگیری، اغلب به طور هم زمان رخ می‌دهند. اما این دو اختلال، یکی نیستند

اختلالات یادگیری رایج

• خوانش پریشی: یک اختلال مربوط به زبان که در آن، فرد در درک کلمه های نوشتاری مشکل دارد. ممکن است از آن، با عنوان اختلال در خواندن و یا اختلال خوانش، نام برده شود.

• محاسبه پریشی: یک اختلال ریاضی که در آن، فرد در حل مسائل حساب و درک مفاهیم ریاضی، مشکل دارد.

• نوشتارپریشی: اختلال مربوط به نوشتن که فرد مبتلا، در نگارش حروف و یا نوشتن در یک محدوده مشخص، مشکل دارد.

• اختلالات پردازش دیداری و شنیداری: اختلالات عصبی که در آن، فرد با وجود دیدن و شنیدن به صورت نرمال، در درک زبان مشکل دارد.

• اختلالات یادگیری غیرکلامی: یک اختلال عصب شناختی که در نیمکره سمت راست مغز پدید می آید و سبب بروز مشکلاتی در عملکردهای پردازش بصری-فضایی، شناختی، سازمانی، ارزیابی و کلی می‌شود.

چه چیز اختلالات یادگیری را پدید می آورد؟

اختلال یادگیری ربطی به هوش ندارد. این اختلالات، ناشی از وجود تفاوت در مغز هستند، و بر شیوه پردازش اطلاعات توسط مغز تاثیر می‌گذارند. این تفاوت‌ها معمولاً در زمان تولد وجود دارند، اما عوامل مشخصی نیز هستند که در پیشرفت یک اختلال یادگیری نقش ایفا می‌کنند، از جمله عوامل زیر:

• ژنتیک

• عوامل محیطی (مثل سرب(

• مشکلات زمان بارداری (مثل مصرف مواد مخدر توسط مادر(

از کجا بفهمم فرزندم مبتلا به اختلال یادگیری است؟

هرچه زودتر متوجه یک اختلال یادگیری شوید و جهت درمان اقدام کنید، بهتر است. متاسفانه، معمولاً اختلالات یادگیری تا زمان رفتن کودک به مدرسه مورد شناسایی قرارنمی گیرند. اگر شما متوجه شده اید که فرزندتان مشکل دارد، با معلم یا مشاور بهداشت او، در مورد بررسی امکان وجود یک اختلال یادگیری، صحبت کنید. این ارزیابی ممکن است شامل یک تست پزشکی، بحث در مورد سابقه خانوادگی، و آزمون عملکرد تحصیلی و فکری باشد.

برای اختلالات یادگیری، چه درمان هایی وجود دارد؟

متداول ترین درمان برای اختلالات یادگیری، آموزش ویژه است. معلمان یا دیگر متخصصان یادگیری، می-توانند با بهره گیری از نقاط قوت و پیداکردن راه هایی برای جبران نقاط ضعف، به کودک شما در یادگیری مهارت ها کمک کنند. ممکن است آموزگاران شیوه های تدریس ویژه را امتحان کنند، تغییراتی در کلاس درس ایجادکنند، یا از فناوری‌هایی استفاده کنند که به برآوردن نیازهای یادگیری کودک شما کمک کند. همچنین، برخی از کودکان، از کمک مربیان یا متخصصان گفتاردرمانی یا زبان درمانی، بهره مند می شوند.

کودک مبتلا به اختلال یادگیری ممکن است با سطح پایین اعتماد به نفس، ناامیدی و مشکلات دیگر، دست به گریبان باشد. متخصصان سلامت روان می توانند در درک این احساسات و دست یابی به ابزارهای مقابله و برقراری روابط سالم، به کودک شما کمک کنند.

اگر کودک شما علاوه بر اختلال یادگیری، به اختلال دیگری، مثل اختلال کم توجهی-بیش فعالی، نیز مبتلا است، برای آن اختلال نیز، نیاز به درمان دارد.