یکی از عواملی که باعث تردید در تصمیم گیری های ما میشه، میتونه نوع رابطه ما با والدین مون باشه. وقتی فردی تجربه های زیرسوال رفتن مداوم رو از مراقبین اصلیش داشته باشه، و وقتی بیشتر انتخابها و تصمیماتش زیر سوال رفته باشه، این الگو براش تبدیل به یک الگوی اصلی میشه که هر انتخابم میتونه عدم تایید/سرزنش/تمسخر و… داشته باشه. بنابراین تردید در تصمیم گیری ها رو برای مسائل روزمره مثل خرید لباس و یا مسائل بسیار بزرگ مانند مهاجرت تجربه میکنه.