دراین زمینه از متخصصین روانشناس و روانپزشک در پلتفرم هوشمند هوکات به طریق مشاوره روانشناسی آنلاین از سراسر جهان بهره مند شوید.
بررسی پزشکی توسط آندریا برانت، به روز شده در 6 اکتبر 2023، توسط تیم تحریریه هوکات
اختلال نقص توجه/بیش فعالی (ADHD) یک اختلال پیچیده عصبی رشدی است که تقریباً 5.2 درصد از بزرگسالان در ایالات متحده را تحت تأثیر قرار می دهد. در حالی که ADHD معمولا در دوران کودکی تشخیص داده می شود، اغلب تا سال های نوجوانی فرد و حتی می تواند تا بزرگسالی نیز ادامه یابد.
انجمن روانپزشکی آمریکا ADHD (که قبلا به عنوان اختلال کمبود توجه یا ADD شناخته می شد) را در راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی، ویرایش پنجم (DSM-5) با علائمی از جمله دشواری در حفظ توجه، حواس پرتی آسان، انجام اشتباهات و بی دقتی مشخص می کند. دشواری در انتظار و ایستادن در نوبت، در حرکت مداوم بودن و/یا علائم بیش فعالی- تکانشی داشتن. طبق آمار، ADHD اغلب با سایر اختلالات روانی مانند اضطراب، افسردگی یا اختلال نافرمانی مقابله ای رخ می دهد. عزت نفس پایین ممکن است ناشی از علائم مرتبط با ADHD باشد و یک چرخه معیوب از مشکلات رفتاری ایجاد کند. با توجه به شیوع و طول عمر بالقوه این اختلال، درک علائم مختلف ADHD در سنین مختلف می تواند کمک کننده باشد. این مقاله علائم و نشانه های رایج ADHD در کودکان، نوجوانان و بزرگسالان را پوشش می دهد تا به شما کمک کند تظاهرات انواع شایع و متنوع آن را بهتر بشناسید.
چه چیزی باعث ADHD می شود؟
علت دقیق ADHD ناشناخته باقی مانده است، اما موسسه ملی سلامت روان (NIMH) نشان می دهد که ژنتیک و محیط ممکن است هر دو درگیر باشند. تحقیقات نشان داده است که مناطق خاصی از مغز مرتبط با توجه در کودکان مبتلا به ADHD کوچکتر است. علاوه بر این، برخی از پیام رسان های شیمیایی (به نام انتقال دهنده های عصبی)، مانند دوپامین، در افراد مبتلا به ADHD در سطوح پایین تری قرار دارند. رشد مغز یک فرآیند پیچیده است و به عملکرد کارآمد بسیاری از سیستم های مختلف در بدن نیاز دارد. عدم تعادل یا اختلال در هر یک از این سیستم ها، مانند سیستم عصبی مرکزی، می تواند تغییرات قابل توجهی در رشد مغز ایجاد کند و منجر به افزایش خطر ناتوانی های یادگیری و اختلالات روانی شود.
ADHD در کودکان نوپا
اگرچه اکثر کودکان در این سن حداقل شرط سنی برای تشخیص رسمی ADHD را ندارند، کودکان نوپا می توانند برخی از علائم اختلال ADHD را نشان دهند. در کودکان نوپا، این علائم می تواند شامل مشکل در نشستن، بی حوصلگی، رفتار بیش از حد جسورانه، شرکت در بازی بدون دعوت شدن و مشکلات در انتظار نوبت ماندن باشد. با این حال، این شاخص‌های اولیه ADHD ممکن است لزوماً نشان دهنده وجود این اختلال نباشند، زیرا در این گروه سنی رایج هستند. در حالی که چنین رفتارهایی اغلب تشخیص را در دوران کودکی پیش‌بینی می‌کنند، معمولاً فقط در موارد شدید ADHD در کودکان نوپا تشخیص گذاری می‌شود. بسیاری از متخصصان توصیه می کنند منتظر بمانید تا ببینید آیا این علائم تا دوران کودکی ادامه دارند یا خیر. مهم است که محیط کودک، از جمله سموم محیطی و زندگی خانوادگی را در نظر بگیرید، زیرا این عوامل می توانند در رفتار کودک نوپا نیز نقش داشته باشند.
آیا مشاوره با متخصص کودک و نوجوان می تواند به شما کمک کند؟ با صحبت کردن با یک متخصص در هوکات قدم بزرگی در سلامت روان خود بردارید.
ADHD در کودکان
از آنجایی که ADHD معمولاً در دوران کودکی تشخیص داده می شود، دانستن اینکه چگونه علائم آن در کودکان ظاهر می شود می تواند حیاتی باشد. با توجه به مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC)، تخمین زده می شود که بیش از 2.5 میلیون کودک 3 تا 11 ساله در ایالات متحده وجود دارد که با ADHD زندگی می کنند.
علائم
سه نوع مختلف ADHD وجود دارد که یک فرد می تواند داشته باشد: نوع بی توجه، نوع تکانشی/بیش فعال و نوع ترکیبی. برای تشخیص رسمی، کودکان معمولاً باید شش علامت از دسته بیش فعالی/تکانشگری یا شش مورد از دسته بی توجه را نشان دهند.
بی توجهی
این گروه از علائم شامل حواس پرتی آسان، تکمیل نکردن وظایف، بی نظمی و مشکل در تمرکز است. معمولاً معلمان به دلیل تلاش ذهنی مورد نیاز برای انجام کارهای کلاسی، در زمانی که کودکان در مدرسه هستند، این علائم را راحت‌تر مشاهده می‌کنند.
بیش فعالی / تکانشگری
یکی از قابل توجه ترین علائم ADHD سطح انرژی کودک است که می تواند مانند مشکل داشتن در یک جا نشستن، بی قراری بیش از حد و صحبت برای مدت طولانی به نظر برسد. این دسته از علائم اغلب در رفتارهای تکانشی نیز ظاهر می‌شود، مانند پاسخ دادن سریع و بدون فکر قبل از تکمیل سؤالات، قطع کردن صحبت های دیگران یا منتظر نماندن برای نوبت خود در هنگام صحبت کردن. این رفتارها می تواند هم برای کودک و هم برای اطرافیانش مخرب باشد. با بالا رفتن سن کودکان در سنین نوجوانی و بزرگسالی، علائم بیش فعالی و تکانشگری ممکن است کاهش یابد در حالی که علائم بی توجهی ادامه می یابد. به همین دلیل، علائم ADHD در نوجوانان ممکن است بیشتر شبیه علائم در بزرگسالان به نظر برسد تا در کودکان. نوجوانان مبتلا به ADHD ممکن است در تمرکز روی یک کار مشکل داشته باشند حتی زمانی که هیچ مزاحمتی وجود ندارد. آنها همچنین ممکن است در سازماندهی وظایف، تکمیل تکالیف به موقع و مدیریت زمان دچار مشکل شوند. علائم ADHD را می توان بر اساس اینکه آیا بر رفتار، خلق و خو یا عملکرد شناختی کودک تأثیر می گذارد طبقه بندی کرد:
رفتاری
علائم بیش فعالی و تکانشی ADHD اغلب در این دسته قرار می گیرند. علائم رفتاری شامل تحریک پذیری، پرخاشگری و استفاده از کلمات تکراری است.
شناختی
این علائم شامل بی توجهی، مشکل در تمرکز برای مدت طولانی و مشکل در اولویت بندی وظایف است. علائم شناختی همیشه در کودکان آشکار نیست زیرا ممکن است ندانند چگونه این نگرانی ها را برای بزرگسالان توصیف کنند.
خلق و خو
کودکان مبتلا به ADHD می توانند نوسانات خلقی داشته باشند که به سرعت از تحریک پذیری به پرخاشگری دربرابر غم تغییر می کند. سایر کودکان ممکن است نوسانات خلقی شدید نداشته باشند، اما ممکن است برانگیخته و تهییج پذیر، پرخاشگر، مضطرب باشند و یا به راحتی خسته شوند. هنگامی که سایر اختلالات خلقی، مانند افسردگی، در کنار ADHD ایجاد می شود، علائم خلقی می تواند تشدید شود. گاهی اوقات تشخیص این علائم در کودکان دشوار است زیرا خلق و خو یک فرآیند درونی است که می تواند خود را در رفتارهای خاصی نشان دهد.
از آنجایی که ADHD اغلب می تواند مانند بسیاری از اختلالات دیگر به نظر برسد، متخصصان پیشنهاد می کنند که کودک خود را در محیط های مختلف مشاهده کنید (آنها ممکن است در خانه یا مدرسه به طور خاصی رفتار کنند) یا از معلمان، پرستار بچه ها، والدین دوستانشان یا هرکس دیگری که وقت خود را در کنار فرزند شما می گذراند بپرسید. آیا آنها برداشت و نظری در مورد رفتارهایی دارند که می تواند نشان دهنده وجود ADHD باشد. با این حال، برای تشخیص، لازم است که کودک توسط یک متخصص مراقبت های بهداشتی آزمایش شود، که می تواند آنها را ارزیابی کند، تشخیص دهد که آیا با ADHD درگیر است یا خیر و به سؤالات پاسخ دهد.
گزینه های درمان
درمان ADHD اغلب بسته به سن کودک متفاوت است. به عنوان مثال، در کودکان چهار تا پنج ساله، درمان معمولاً بر رفتار درمانی که توسط معلم یا والدین انجام می‌شود متمرکز است و فقط در مواردی که کودکان علائم شدید دارند و رفتار درمانی ناموفق بوده است، از دارو استفاده می‌شود. AAP توصیه کرده است که رفتار درمانی باید در درجه اول باشد و دارو فقط باید به عنوان آخرین راه حل ارائه شود. صحبت با یک متخصص سلامت روان می‌تواند راهنمایی بیشتری برای گزینه‌های درمانی و همچنین کمک به والدین برای مشارکت در رفتار درمانی با فرزندشان باشد.
ADHD در نوجوانان و بزرگسالان
مرکز ملی اطلاعات ADHD تخمین می زند که حداقل 10 میلیون بزرگسال در ایالات متحده با ADHD زندگی می کنند. برای تشخیص، بزرگسالان معمولاً باید قبل از 12 سالگی علائم ADHD را داشته باشند، اما در حال حاضر در بزرگسالی باید علائم کمتری نسبت به کودکان داشته باشند تا تشخیص داده شود. علائم ADHD در زنان و مردان معمولاً زمانی قابل توجه است که فرد در حال انجام وظایف در محل کار، تکمیل کلاس های دانشگاه یا تلاش برای به پایان رساندن پروژه ها است. با این حال، بر خلاف کودکان، بزرگسالان مبتلا به ADHD معمولاً انرژی بالای مشابه کودکان ندارند و بنابراین ممکن است بسیاری از علائم بیش فعالی را نشان ندهند. بنابراین، علائم ADHD می تواند در دوران بزرگسالی بیشتر درونی شود و ممکن است بیشتر در مشکلات شناختی ظاهر شود.
بزرگسالان مبتلا به ADHD ممکن است در کودکی تشخیص داده شده باشند یا نباشند، اما معمولاً گزارش می دهند که در انجام وظایف یا تمرکز خود با مشکل مواجه هستند. برای بسیاری از افراد مبتلا به ADHD، علائم ممکن است در طول زمان تغییر کنند یا از طریق رفتار درمانی، بهتر کنترل شوند، اما از بین نمی روند. با این حال، برخی دیگر با گذشت زمان بهبود یا حتی فقدان علائم را نشان خواهند داد. بزرگسالان معمولاً موارد زیر را تجربه می کنند:
ذهن رقابتی که افکار بی نظم تولید می کند؛
اضطراب ناشی از تحریک بیش از حد محیطی؛
احساس می کنند مه (ابهام) ذهنی دارند؛
مشکل در انجام وظایف به دلیل حواس پرتی؛
در سازماندهی فضا و محیطشان مشکل دارند؛
ادراک مختل شده از زمان که وقت شناسی را دشوار می کند.
برای نوجوانان، علائم بیش فعالی و تکانشگری ممکن است در طول زمان از دوران کودکی کاهش یابد، با اینکه علائم کمبود توجه ادامه دارد. اما این همیشه صدق نمیکند. از آنجایی که نوجوانان با تکالیف تحصیلی بیشتری مواجه می شوند و به طور بالقوه شروع به کار می کنند، علائم ADHD ممکن است با علائمی که در کودکان مشاهده می شود متفاوت باشد. اگر نوجوانی متوجه شود که تمرکز بر روی کارها دشوار است، و ذهنش در حال پرش است، ممکن است بخواهد با کسی در مورد احتمال داشتن ADHD صحبت کند. از آنجایی که کالج برای بسیاری از افراد مبتلا به ADHD دشوار است، جستجوی درمان قبل از حضور در مدرسه می تواند به نوجوانان کمک کند تا تجربه خوشایندتری داشته باشند.
آیا مشاوره با متخصص کودک و نوجوان می تواند به شما کمک کند؟ با صحبت کردن با یک متخصص در هوکات قدم بزرگی در سلامت روان خود بردارید.
گزینه های درمان
مانند کودکان، گزینه های درمانی برای نوجوانان و بزرگسالان مبتلا به ADHD شامل رفتار درمانی و دارو درمانی است. در طول درمان، نوجوانان و بزرگسالان ممکن است مهارت هایی را بیاموزند که می تواند به آنها در سازماندهی، تمرکز و حفظ بهره وری کمک کند. همچنین، درمان می‌تواند در قالب گروهی برای کسانی ارائه شود که می‌خواهند جنبه‌ای از حمایت اجتماعی و بینش مفید در مدیریت ADHD از سایر افرادی که علائم را تجربه می‌کنند، داشته باشند. یک متخصص پزشکی یا سلامت روان معمولاً طرحی را ایجاد می کند که شامل گزینه های درمانی مناسب با توجه به علائم خاص موجود است.
درمان آنلاین برای ADHD
تحقیقات زیادی وجود دارد که نشان می دهد درمان آنلاین می تواند به رفع علائم ADHD کمک کند. در یک متاآنالیز از شش مطالعه که شامل بیش از 250 شرکت‌کننده بود، محققان دریافتند که درمان آنلاین می‌تواند به طور موثر علائم ADHD را درمان کند و مراقبت را برای کسانی که ممکن است در ملاقات چهره به چهره با یک درمانگر مردد باشند، تسهیل کند. علاوه بر کاهش یافتن علائم ADHD، تجزیه و تحلیل مطالعات به راحتی درمان آنلاین را به عنوان یک مزیت در مقایسه با درمان حضوری اشاره می کند.
اگر با علائم ADHD یا چالش‌های مرتبط با سلامت روانی مشابه زندگی می‌کنید، درمان آنلاین می‌تواند روشی مناسب و در دسترس برای شروع مراقبت های مورد نیاز شما باشد. اگر با ADHD زندگی می کنید، ممکن است نخواهید زمان بیشتری را برای رفت و آمد به مطب یک درمانگر در نظر بگیرید. با یک پلتفرم درمانی آنلاین مانند پلتفرم هوشمند هوکات، می‌توانید از راه دور، از طریق تماس‌های تصویری یا تماس‌های صوتی با یک درمانگر ارتباط برقرار کنید.
سخن پایانی
ADHD می تواند تأثیر عمیقی بر زندگی کودک داشته باشد، بنابراین درک تأثیرات این اختلال روانی و همچنین اقداماتی که می توان برای کاهش تأثیرات آن انجام داد، مهم است. از آنجایی که ADHD می تواند در مراحل مختلف زندگی متفاوت به نظر برسد، دانستن اینکه چگونه علائم آن در کودکان، نوجوانان و بزرگسالان ظاهر می شود می تواند مفید باشد. اگر فکر می کنید ممکن است با علائم ADHD درگیر باشید، یک متخصص سلامت روان می تواند به شما کمک کند تا بفهمید چگونه علائم ADHD ممکن است بر شما تأثیر بگذارد و نکاتی را برای مدیریت آنها به شما ارائه دهد؛ و اگر یک روش درمانی راحت و در دسترس را می‌خواهید، به یک درمانگر آنلاین مراجعه کنید. صرف نظر از سن شما، با مدیریت علائم ADHD و داشتن زندگی سالم و شاد، شما شایسته حمایت هستید. تیم متخصصان هوکات آماده ارائه جلسات درمانی به شما از هرکجای دنیا که هستید مطابق با زمان شما هستند. برای شروع کافیست اینجا کلیک کنید.
شما مجبور نیستید به تنهایی با مشکلات خود روبرو شوید.
مشاوران مجرب ما در هوکات می توانند به شما کمک کنند.
